اكنون بدون اين در اين اسرار و حكمت ها خللى ايجاد شود، وقتى بنده به آستان حق رو مى كند و فرمان او را با نمازگذاردن اجابت مى نمايد مشمول عنايت هاى الهى و بركات و آثار نماز مى گردد. برخى آثار نماز به اين شرح است:

يك. نماز موجب احساس غرور و افتخار است چه افتخارى از اين بالاتر كه انسان با خالق خود سخن بگويد و او كلام انسان را بشنود و بپذيرد.

دو. نماز از آن جهت كه وسيله اتصال عبد به مولاست، موجب احساس قدرت بنده مى گردد. نماز گزاران حقيقى به وسيله نماز به اطمينان قلبى مى رسند و ترس از غير خدا را از دل بيرون مى كنند.

سه. نماز موجب احساس عزت است چون تمام عزت ها از آن خداست، از اين رو اتصال به عزيز مطلق به انسان عزت و سربلندى مى بخشد.

چهار. نماز بزرگترين عامل تربيت و اصلاح ظاهرى و باطنى است.

پنج. نماز سبب گشايش امور و خروج از دشوارى هاست «واستعينوا بالصبر والصلوه از صبر و نماز در برخورد با مشكلات كمك بگيريد»(۱)

با توجه به اين آثار است كه گفته شده نماز اعلان نياز به درگاه بى نياز است. انسانى كه سر تا پا كارش و صفاتش، خلقتش و بقااش وابسته به خداوند است براى اين كه موجوديتش به عنوان «عبد» در جهان خلقت به رسميت شناخته شود، لازم است ارتباط خود را با خالق هستى از راه عبادت برقرار و حفظ نمايد.

در واقع نماز پيش از آن كه اعلان نياز باشد، اظهار بندگى است و «عبد» اول «عبوديت» خود را ثابت مى كند بعد خواه ناخواه مشمول توجهات ربوبى مى شود.

تو بندگى چو گدايان به شرط مزد مكن            كه خواجه خود روش بنده پرورى داند

مضامين بالاى سوره حمد گوياى اين حقيقت است كه توحيد و يگانه پرستى، والاترين هدفى است كه براى انسان ترسيم شده است و يگانه راه رسيدن به اين هدف- به حقيقت- عبادت و بندگى است و نماز برترين تجلى و ظهور عبادت شمرده مى شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: